Toen ik zo’n twee weken geleden op weg was naar de Ronde van Drenthe luisterde ik op de radio naar de persconferentie van premier Mark Rutte. Eenmaal in het hotel had ik mijn bakje koffie nog niet op of het werd duidelijk dat ik weer naar huis kon. Er zou dat weekend niet gekoerst worden. Al snel ging er een streep door nog meer wedstrijden. Op het moment van schrijven is niet duidelijk wanneer de eerstvolgende koers weer zal plaatsvinden. Natuurlijk is het volstrekt logisch dat koersen zijn geannuleerd, want gezondheid staat boven de sport. Maar voor mij als wielrenster is sport heel vaak hoofdzaak, het is immers mijn werk. In deze bizarre tijden is het dan een kwestie van schakelen.
Het voelde voor mij altijd heel vanzelfsprekend dat er elk jaar een Ronde van Vlaanderen en een Trofeo Binda is. Wanneer ik nu buiten ben en het fluitenkruid in de bermen omhoog zie schieten, doet mij dit automatisch denken aan deze voorjaarsklassiekers. Ze lijken heel dichtbij, maar zijn o zo ver weg.
In deze tijd van het jaar bereidt mijn lichaam zich traditiegetrouw voor op de drukke periode, de tijd dat je van wedstrijd naar wedstrijd gaat. Je weet dat je voortdurend scherp en bij de les moet zijn, want de weg naar de top is geen eenvoudige route. Dit jaar is het helaas anders. Ik voel en denk aan het voorjaar, maar koersen – wat tot twee weken terug nog heel normaal leek – voelt al lang als verleden tijd. Er zijn geen afspraken de komende tijd, de agenda is leeg.
Waar ik eerst schakelde naar plan B en een weekje doortrainde in de aanloop naar de volgende koers, ben ik nu naar plan C overgeschakeld. Gewoonweg omdat ik niet meer weet wat de volgende wedstrijd zal zijn. Normaal gesproken plan ik zo ongeveer alles: mijn trainingen, mijn vrije dagen, mijn sociale activiteiten, wat ik ga eten en wanneer ik mijn fiets schoonmaak. Zo’n beetje de hele planning staat dan in het teken van de wedstrijden die in het verschiet liggen. Nu die er niet zijn, vervalt ook die gebruikelijke planning. Met het motto ‘control the contolables’ hoef ik me over deze zaken verder niet meer druk te maken.
De trainingen zorgen voor een goed ritme en geven structuur in een onzekere periode
Op dit moment staat er niet echt een stip aan de horizon. Ik train vooral om fit te blijven. Hierbij denk ik aan het ‘use-it-or-loose-it-principe’. Deze winter heb ik hard getraind om op een hoog niveau te komen, ik was klaar voor het voorjaar. Als ik nu geen onderhoud zou doen, zouden mijn uithoudingsvermogen en spierkracht ook meteen verdwijnen. Het is nog steeds mogelijk om alleen buiten te trainen. Met het goede weer van de afgelopen tijd was het daarom makkelijk om ritjes buiten te doen en een goede trainingsweek te hebben.
De trainingen zorgen voor een goed ritme en geven enigszins structuur in een onzekere periode. Als wielrenster leef je meestal een monotoom bestaan. Ik ben dan ook aardig getraind op deze vorm van ‘quarantaine’. Ik ervaar echter ook wel wat mentale stress van de corona-crisis. Daarom train ik niet te zwaar en zorg ik voor voldoende ontspanning, zodat mijn lichaam niet te veel stressoren heeft. In plaats van het harken op de fiets ben ik nu ook begonnen met het harken in mijn nieuwe, pas aangelegde mini-moestuin. Mijn hersenen zijn ook weer aan de gang geslingerd met een cursus. Die hebben het ‘use it or loose it’ namelijk (te) goed begrepen en mogen wel weer eens in actie komen.
Er moet een strijd gestreden worden die belangrijker is
De oorspronkelijke plannen voor 2020 kunnen de prullenbak in. Deze periode geeft de mogelijkheid om dingen aan te pakken waar ik afgelopen winter niet aan ben toegekomen of dingen die extra aandacht nodig hebben. Het gaat nu vooral om de basis en als de wereld weer gaat draaien, wil ik niet stil hebben gezeten. Wanneer er weer groen licht gegeven wordt voor de wedstrijden zal ik samen met mijn team aan de tekentafel zitten om een gedegen voorbereiding op poten te zetten. Tot die tijd heb ik geen afspraken, maar moet er een strijd gestreden worden die echt veel belangrijker is! Hiervoor fiets ik alleen en doe ik er alles aan om gezond te blijven.
Foto’s: Jeannekorevaar.nl