Hé, word eens wakker! De winterslaap is voorbij, we gaan er weer aan beginnen! De kortste dag van deze winter is geweest, langzaamaan blijft het iedere dag wat langer licht en stijgt het kwik een beetje. We snakken naar het voorjaar, naar de mooie koersen. Het duurt niet lang meer of het pistool voor het startschot van de eerste klassieker wordt geladen.
Mijn ‘winterslaap’ bestond afgelopen maanden vooral uit trainen, eten en slapen. In mijn vorige blog kun je lezen waarom we trainen… De trainingen varieerden in frequentie, intensiteit en duur, allemaal hebben ze hun eigen effect op het lichaam gehad. Het lichaam is een efficiënt systeem waarbinnen elke cel wordt afgebroken en weer wordt opgebouwd. Wanneer je gaat trainen geef je een prikkel en raakt dit systeem verstoord. De spieren die je gebruikt worden getriggerd, net als het hart-longsysteem. Cellen van het spierweefsel gaan kapot, het bloedplasma krijgt een opdonder en het hart-longsysteem moet aan het werk. Hierdoor word je in eerste instantie slechter en voel je je vooral moe.
Het is dan ook zaak om het lichaam te laten herstellen. Gebeurt dat herstel goed na een sterke trainingsprikkel, dan kom je boven het oorspronkelijke niveau uit en heb je dus winst behaald. Bij de volgende trainingsprikkel komt het aan op goed timen om vervolgens wéér een stapje te kunnen zetten. Herstel je maar kort en dus niet voldoende, dan kom je niet terug op je oorspronkelijke niveau of hieronder. Daarom is het erg belangrijk om hard te trainen, maar ook om goed te rusten. Rust is een essentieel onderdeel van training.
Je wilt namelijk altijd sneller, hoger en beter. Het zit in de aard van het sportbeest
Eerlijk is eerlijk: rusten vind ik soms moeilijk. Je wilt namelijk altijd sneller, hoger en beter. Het zit in de aard van het sportbeest. Daarnaast past het in de huidige maatschappij die, zeker met alle technologische mogelijkheden, sterk gericht is op snelheid. Ik ben van de generatie waarin er continu dingen moeten, iedereen is druk, drukker, drukst. Probeer dan maar eens rust te vinden. Ik dook de afgelopen jaar vaak de studieboeken in als ik een verloren uurtje had. Mentaal gezien geen rust, maar fysiek wel.
Om het herstel te bevorderen kun je veel dingen doen. Er zijn de laatste jaren allerlei herstelinnovaties en -hypes ontstaan: van ijsbaden en yoga tot compressiekleding. Alles mooi en prachtig, er gaat natuurlijk niets boven slaap, de moeder van alle herstelmogelijkheden die je hebt. Slapen is dé oplossing, omdat er veel groeihormonen vrijkomen. Die zorgen voor de groei en deling van lichaamscellen en stimuleren daarmee het lichamelijk herstel.
Een dutje van slechts 20 minuten kan al effectief zijn
We hebben het geluk dat we veel in Spanje trainen. Hier kennen ze de traditie om ’s middags, na de lunch, een dutje te doen, de welbekende siësta. Hier doen we uiteraard maar wat graag aan mee. Verschillende studies concluderen inmiddels al voorzichtig dat een dutje overdag een positieve invloed kan hebben op het herstel en de prestaties van topsporters. Een dutje van slechts 20 minuten kan al effectief zijn. Daarnaast vergroot een dutje de reactietijd, de focus, de stemming, het geheugen en de creativiteit. Niet voor niets worden bij grote bedrijven de werknemers gewezen op de power of the nap.
Wie uitgerust is, heeft vaak ook een goed humeur. Dat vind ik misschien wel minstens zo belangrijk. Want zeg nou zelf: je rijdt toch veel liever naast een vrolijke fietsmaat dan naast iemand die voortdurend aan het bokken is? Een goede slaaphygiëne kan voor een betere nachtrust zorgen. Om die reden neem ik bijvoorbeeld geen cafeïne en zware maaltijden in de avond en schuif ik de telefoon en tablet voor het slapengaan opzij. Desondanks heb ik weleens een slapeloze nacht. Op die momenten denk ik aan oma’s oude wijsheid en neem ik een beker warme melk met honing. In melk zitten de goede eiwitten die spieren helpen te herstellen, de honing werkt rustgevend.
De komende tijd is niet meer zo rustgevend, want de Omloop Het Nieuwsblad (29 februari) en Strade Bianche (7 maart) komen eraan. Na deze seizoensopening volgen de andere bekende voorjaarsklassiekers elkaar in rap tempo op en reis ik van hot naar her. Voor de laatste trainingsprikkels trek ik nu nog 10 dagen met CCC-Liv naar Spanje. Uiteraard pak ik daar de nodige rustmomenten, zodat we er dadelijk weer vol in kunnen vliegen!
Foto’s: Jeannekorevaar.nl / Chris Auld