Dag in, dag uit stap ik de fiets op voor trainingen en wedstrijden. Tussen deze evenementen ben ik vaak aan het reizen. Dit vraagt best veel energie van het lichaam. Het lichaam is een grote energiefabriek en zonder brandstof werkt hij niet. Het is dan ook broodnodig om de tank voor en na zo’n inspanning aan te vullen.
Bij mij thuis is het wielrennen met de paplepel ingegoten. Het ontbijt en de lunch bestond echter altijd uit brood. Vanaf jongs af aan eet ik altijd zelfgebakken brood van meel van de korenmolen in Oud-Alblas. Dit klinkt natuurlijk heel bourgondisch, maar ik kan je vertellen dat mijn hompen brood op de middelbare school helemaal nog niet cool waren. Nu kan ik niets beters voorstellen dan na een training thuiskomen in een huis dat ruikt naar versgebakken brood.
Tijdens het trainen gebruikt je lichaam glycogeen als brandstof voor de spieren. Glycogeen, dat bestaat uit koolhydraten, ligt opgeslagen in de spieren en de lever. Na het slapen is de glycogeenvoorraad van de lever uitgeput. Voor een training is het belangrijk voldoende reserves te hebben. Brood, dat voornamelijk bestaat uit koolhydraten, zorgt ervoor dat deze reserves aangevuld kunnen worden. Het is, dus helemaal niet noodzakelijk om met een bord spaghetti te ontbijten. Een goede boterham kan ook dienen als een goede kickstart voor de training.
Maar zoals voor veel dingen geldt: des te zwaarder het werk; hoe zoeter de overwinning
Ik hou zelf ontzettend van brood, niet alleen voor het nuttigen, maar ook van het maken. Het bakken van brood vraagt aandacht en moeite en vooral doorzettingsvermogen. Brood bakken is een vak apart. Maar zoals voor veel dingen geldt: des te zwaarder het werk; hoe zoeter de overwinning. Tijd en aandacht aan iets besteden is wat in deze maatschappij steeds spaarzamer is. Wanneer ik bezig ben met zo’n proces kan ik mijn gedachten goed verzetten.
Brood bestaat uit slechts een aantal bestanddelen: bloem, water, zout en gist. Toch bestaan er duizenden verschillende broden. Voor mijzelf is het verschil tussen volkoren en witte varianten vooral belangrijk. Volkoren varianten bevatten meer vezels die belangrijk zijn voor een goede gezondheid en darmflora. Vezels zorgen ook voor een vol gevoel en het vasthouden van extra vocht in de darmen. In het geval van wedstrijden en intensieve prikkels kan dit dan juist nadelig werken. Daarom kies ik voor wedstrijden eerder voor een witte variant.
In ons brein wordt er een verbinding gelegd tussen eten en gebeurtenissen. Voor mijzelf hoort krentenbrood bij kerst, appeltaart op mijn verjaardag en een echt Nederlands koekje bij de koffie. En net als ieder mens, zijn wielrenners ook gewoontedieren. Bij een wedstrijd verschijnt iedereen zo’n 3 uur voor de start bij het ontbijt. Op dat moment wordt de bodem gelegd waarop je kunt presteren. Iedereen creëert zijn eigen favoriete ontbijt, een gewoonte. Als het ware wordt er een kleine veldslag gemaakt, alle producten uit de ontbijtbox vliegen over de tafel. Bijvoorbeeld muesli en havermout van Meesters van De Halm, noten, appelstroop en pindakaas. Iedereen tovert zijn eigen creatie op tafel. Er komen de gekste combinaties voorbij, maar smaak is individueel en door cultuur beïnvloedt. We leren van elkaar en krijgen zo weer nieuwe ideeën.
De Nederlandse boterham is multi-inzetbaar
Zo heb ik ook creaties van mijn ploeggenoten overgenomen. Waar vroeger mijn ontbijt altijd bestond uit brood, is dat nu anders. Sinds mijn start in het profpeloton ben ik ook gaan experimenteren met havermout en yoghurt. Tegenwoordig eet ik dan ook altijd havermout met fruit in de ochtend en vul ik aan met brood met appelstroop of pindakaas. Zo blijf ik toch nog een beetje verbonden met thuis.
De Nederlandse boterham is echter multi-inzetbaar. Tijdens inspanning langer dan 1,5 uur moet je de koolhydraatvoorraad aanvullen, en voor rustige ritten kan dit gerust met een bammetje met jam bijvoorbeeld. Voor intensievere ritten gebruik ik liever sportvoeding van Eurosport. Na een training of wedstrijd wil ik optimaal herstellen. Een boterham met omelet is voor mij favoriet als lunch. In een internationale ploeg ben ik erachter gekomen dat in andere culturen brood als lunch zeker niet gesneden koek is en dit zelfs vreemd is!
De hoeveelheid koolhydraten die ik per dag nodig heb is afhankelijk van de intensiteit en lengte van mijn training. De kunst is om hierop in te spelen en een puzzel te leggen zodat mijn energie-inname is afgestemd op energieverbruik. Brood is een stukje in deze puzzel. En, misschien een beetje calvinistisch, maar ik houd van het Nederlandse bammetje.
Foto’s: Jeannekorevaar.nl